Dziedzictwo (prolog)
Mazurÿ, Warnijoki, Jadźwięgi, Prūsai. Zostało po Was tak niewiele, ledwie cień. Nieobecni… Dawni mieszkańcy Warmii, Mazur i Suwalszczyzny. Średniowieczni Prusowie i Jaćwingowie byli dumnymi.
Mazurÿ, Warnijoki, Jadźwięgi, Prūsai. Zostało po Was tak niewiele, ledwie cień. Nieobecni… Dawni mieszkańcy Warmii, Mazur i Suwalszczyzny. Średniowieczni Prusowie i Jaćwingowie byli dumnymi.
Jak pisał w XIV wieku kronikarz krzyżacki Piotr z Dusburga „Prusowie nie znali pojęcia Boga, pozostając w błędzie, czcili każde stworzenie jak boga,.
Każdy ptak i inne zwierzę, to według pruskich legend, przemieniony za sprzeniewierzenie się woli bogów człowiek. Według kronikarza Kadłubka, Prusowie, wierzyli w reinkarnację, jako.
Dawne wierzenia i zabobony odgrywały ważną rolę w życiu Mazurów. Z czasem miejsce podań ludowych zajęła literatura zabobonna. Przyjmowała ona formułę listów z nieba.
Pierwszy dzień lata to jedno z dwóch świąt obchodzonych przez Prusów, zaś obrzędy najprawdopodobniej przenosiły się także na najkrótszą noc w roku. Nieco więcej.
Kiedyś, dawno, dawno temu, Mazurzy podzielili swój kraj na kilka części. Były to między innymi: Mazury Piaszczyste – mało urodzajne tereny wokół Szczytna, Mazury.
Wiele mazurskich baśni odnosi się do jezior. Jedna z nich tłumaczy pochodzenie nazwy mrągowskiego jeziora Czos. To baśń o Zaczarowanej Jesionie, młodej żonie rybaka.
